Nazywam się Daniel Wolder i jestem specjalistą położnictwa i ginekologii a także perinatatologiem. Ukończyłem I Wydział Lekarski Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Tytuł doktora obroniłem 8 listopada 2023 roku w Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi. Na co dzień jestem związany z Kliniką Położnictwa i Ginekologii Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Kielcach a także przychodnią Wolmedica.
Praca jest jednocześnie moją pasją, dlatego stale podnoszę kwalifikacje, biorę udział w kursach i szkoleniach, które organizowane są w ważnych instytucjach medycznych na całym świecie. Posiadam następujące certyfikaty:
– Certyfikat Podstawowego Badania Serca Płodu Sekcji Echokardiografii i Kardiologii Prenatalnej, Polskiego Towarzystwa Ultrasonografii
– Certyfikat FMF (Fetal Medicine Foundation London) Fundacji Medycyny Płodowej
– Certyfikat PTU (Polskiego Towarzystwa Ultrasonografii) ginekologia i położnictwo
– Certyfikat PTGiP (Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników)
– Certyfikat oceny serca płodu Sekcji USG PTGiP
– Certyfikat badań dopplerowskich Sekcji USG PTGiP
Certyfikat Podstawowego Badania Serca Płodu Sekcji Echokardiografii i Kardiologii Prenatalnej Polskiego Towarzystwa Ultrasonografii
Obrona pracy doktorskiej „Wpływ amniopunkcji na przebieg ciąży. Analiza porównawcza….”
Szkolenia
- Cięcie cesarskie metodą FAUCS – Nicea, Francja
Brałem udział w szkoleniu dotyczącym wykonywania cięcia cesarskiego metodą FAUCS, czyli French Ambulatory Cesarean Section. Moim mentorem jest Luka Valemir na codzień pracujący w Szpitalu w Nicei.
To technika cesarskiego cięcia powstała we Francji, opracowana została przez doktora Denisa Faucka. Dlatego nazywana jest porodem francuskim. Jest metodą zdecydowanie mniej obciążającą dla pacjentki i bezpieczną, zarówno dla rodzącej, jak i dziecka. Pozwala mamie już po kilku godzinach wrócić do sprawności. Jej dużym plusem jest także możliwość szybkiego kontaktu matki z dzieckiem.
FAUCS polega na połączeniu cesarskiego cięcia z porodem siłami natury. Na początku nacinana jest skórę brzucha, a w drugim etapie korzysta się ze współpracy z rodzącą – kobieta prze, jak podczas porodu naturalnego.
Ważne dla szybszej regeneracji po zabiegu, jest podanie mniejszej ilości środków znieczulających, a można podać ich mniej, bo cięcie jest mniej inwazyjne niż przy klasycznej cesarce. Znieczulenie obejmuje obszar poniżej pępka do palców u stóp. Jest krótkotrwałe. Dzięki temu, pacjentka może wstać i chodzić już po 2-3 godzinach od porodu, oddawać mocz bez cewnika, a także jeść, czy wziąć prysznic. We Francji, po porodzie tego typu, po 12 godzinach pacjentka może zostać wypisana do domu. W Polsce ze względu na przepisy dotyczące noworodków ten czas wynosi 48-72 godzin.
Pod względem chirurgicznym, po nacięciu skóry w dolnej części brzucha, tuż nad spojeniem łonowym na około 9-10 cm, technika ta różni się znacząco od klasycznego cesarskiego cięcia. Pierwszym krokiem jest pionowe nacięcie powięzi wzdłuż mięśni prostych brzucha zgodnie z kierunkiem włókien mięśniowych, podczas gdy w klasycznym cesarskim cięciu, powięź jest cięta poziomo. Następnie, mięśnie są rozdzielane ręcznie, otrzewna jest omijana, aby dotrzeć bezpośrednio do macicy. To zapewnia organom ochronę przed potencjalnymi uszkodzeniami. W ten sposób unika się też podrażnienia, związanego z wyciekiem krwi i płynu owodniowego. Dziecko przychodzi na świat poprzez niewielkie nacięcie macicy, co sprzyja lepszemu gojeniu się blizny w tym miejscu.
W drugi etap porodu tą metodą, angażowana jest rodząca, której zadaniem podobnie, jak podczas porodu siłami natury jest parcie. To zadanie też zostało w pewien sposób ułatwione, a umożliwił to wynalazek francuskiego fizjoterapeuty i pomysł dr Bénédicta Simona. Otóż Luc Guillarme wymyślił, że do rehabilitacji mięśni brzucha i dna miednicy wykorzysta mały ustnik, poprzez sposób wykorzystania nazywany też potocznie gwizdkiem.
Jak to działa? Poprzez stworzenie przeszkody dla wydechu, jednocześnie zapewniając równomierny wdech, pacjentka może nauczyć się skutecznie kontrolować przeponę, mięśnie brzucha i mięśnie dna miednicy. Ten sposób oddychania wykorzystywany podczas cesarskiego cięcia, pozwala pacjentce na stopniowe i powtarzalne parcie, podobne do tego podczas porodu drogami natury. Badanie rozpoczęte pod koniec 2017 roku w Klinice Położniczej Polikliniki Santa Maria w Nicei, już na 20 pierwszych pacjentkach, korzystających z gwizdków Guillarme, pokazały bardzo wysoki poziom zadowolenia z wykorzystanego rozwiązania. Dzięki tej prostej metodzie kobiety mogą brać aktywny udział w narodzinach dziecka.
Poród francuski zmniejsza też liczbę powikłań związanych zarówno ze zdrowiem dziecka, jak i matki. Bardzo ważne jest, iż po tym rodzaju porodu mama szybko może zaopiekować się dzieckiem. Szybciej nawiązywany jest też kontakt.
„L’approche bienveillante en césarienne” – czyli troskliwe podejście do cesarskiego cięcia, to filozofia, która ma za zadanie ograniczyć traumatyczne przeżycia związane z porodem i ma sprzyjać, jak najbardziej naturalnemu i szybkiemu spotkaniu matki z dzieckiem. Poród francuski nazywany też porodem brzusznym jest też odpowiedzią na emocjonalne i fizjologiczne potrzeby w relacji matka-noworodek. Do kontaktu typu skóra-skóra, dochodzi już w sali operacyjnej. Dziecko po narodzeniu jest umieszczane na ciele matki i pozostaje tam, tak długo, jak to jest możliwe. To pozwala na zaspokojenie potrzeb fizjologicznych i emocjonalnych noworodków oraz ich matek. Sala operacyjna musi być do tego w odpowiedni sposób przygotowana i dostosowana. Warto skorzystać z tego rozwiązania, bo korzyści jest wiele. Chodzi między innymi o:
– Oddychanie: badania pokazują, że oddychanie noworodka przebiega łatwiej, gdy jest umieszczony w kontakcie skóra do skóry z matką, niż gdy jest oddzielony od niej.
– Tworzenie więzi: kontakt skóra do skóry zwiększa naturalny poziom oksytocyny wydzielanej przez matkę. Ten hormon sprzyja tworzeniu więzi między matką a dzieckiem.
– Naturalna inkubacja: noworodek potrzebuje ciepła bezpośrednio po narodzeniu. Dowiedziono, że jego temperatura jest równie dobrze utrzymywana w kontakcie skóra do skóry, co w inkubatorze.
Pierwsze cięcia cesarskie metodą FAUCS zostały przeprowadzone pod koniec lat 90. ubiegłego wieku.
Na zdjęciu moje pierwsze cięcie cesarskie FAUCS przeprowadzone pod nadzorem Luka Valemira w asyście z dr Anną Błażuk-Fortak w Poliklinice Santa Maria w Nicei
- Biopsja kosmówki CVS – Bogota, Kolumbia
Biopsja kosmówki to procedura diagnostyczna wykonywana w celu pobrania próbki kosmówki (części łożyska), która zawiera materiał genetyczny płodu. Jest to zazwyczaj wykonywane między 10. a 14. tygodniem ciąży. Procedura może być zalecana, gdy istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia wad genetycznych u rozwijającego się płodu. Próbkę pobraną podczas biopsji kosmówki można poddać badaniom genetycznym, co umożliwia identyfikację ewentualnych wad genetycznych u płodu . Procedura ta jest ważnym narzędziem diagnostycznym, które pozwala na wczesne wykrycie potencjalnych problemów zdrowotnych płodu.
Podczas biopsji kosmówki lekarz wykorzystuje specjalistyczne narzędzia, takie jak ultrasonografia, aby precyzyjnie pobrać próbkę kosmówki. Procedura ta może być przeprowadzana na dwa sposoby: przez szyjkę macicy (transcervikalnie) lub przez jamę brzuszną (transabdominalnie).
- Amniopunkcja – Bogota, Kolumbia
Amniopunkcja to procedura diagnostyczna wykonywana w celu pobrania próbki płynu owodniowego otaczającego płód. Zazwyczaj przeprowadza się ją między 15. a 20. tygodniem ciąży. Procedura ta może być zalecana, gdy istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia wad genetycznych u rozwijającego się płodu.
Podczas amniopunkcji lekarz, korzystając z ultrasonografii, precyzyjnie pobiera próbkę płynu owodniowego, nakłuwając brzuch matki za pomocą cienkiej igły. Pobrany płyn owodniowy zawiera komórki płodu, które są następnie badane pod kątem ewentualnych nieprawidłowości genetycznych. Wyniki tych badań pozwalają zidentyfikować wady genetyczne u płodu oraz wykryć choroby genetyczne.
Amniopunkcja umożliwia również określenie płci płodu oraz wykluczenie pewnych chorób genetycznych, takich jak zespół Downa, zespół Edwardsa i zespół Patau. Procedura ta pozwala na wczesne rozpoznanie potencjalnych problemów zdrowotnych płodu, co umożliwia podjęcie dalszych działań diagnostycznych i terapeutycznych.
- Kongres Cord Blood – Miami, Floryda, USA
- Staż specjalizacyjny w dziedzinie perinatologii – Uniwersyteckie Centrum Zdrowia Kobiety i Noworodka WUM, Warszawa
- Porody w wodzie
Profesjonalna wanna do imersji i porodów w wodzie służy tylko w przypadku porodów drogami natury. Jest wykorzystywana do imersji wodnej, która polega na umieszczeniu kobiety, w pierwszym okresie porodu, w ciepłej wodzie.
Dzięki temu metoda może złagodzić ból porodowy o 30-70%, co szczególnie korzystnie wpływa na kobiety o niskim progu bólu.
Ciepła woda działa relaksująco na pacjentki, przyspieszając rozszerzanie się szyjki macicy i potencjalnie skracając czas trwania porodu o nawet 50%. Imersja wodna może być stosowana praktycznie u wszystkich kobiet rodzących, jednak nie każda kwalifikuje się do porodu w wodzie.
Aby zakwalifikować się do porodu w wodzie, kobieta musi przejść szkolenie z zakresu szkoły rodzenia, aby poznać elementy sprzyjające naturalnemu procesowi porodowemu. Istnieją również przeciwwskazania do porodów w wodzie, takie jak szacowana waga dziecka powyżej 4 kilogramów, patologie ciąży, niskie ciśnienie oraz choroby skórne.
Należy pamiętać o odpowiednim nawodnieniu ciężarnej. Ważne jest, aby kobieta oceniła swoją siłę fizyczną przed wejściem do wanny na drugi etap porodu. Wanny do porodów w wodzie są przenośne i wyposażone w oświetlenie podwodne, system dezynfekcji, podpory na stopy i ramiona oraz hydrauliczny podnośnik umożliwiający przeniesienie matki do łóżka porodowego, jeśli zajdzie taka potrzeba.
Reportaż TVP3 Kielce
https://kielce.tvp.pl/58220579/28012022
